Architektura Azji
Historia architektury azjatyckiej jest bardzo długa i w miarę upływu wieków następowały w niej różne zmiany.
Przez te stulecia przewinęło się cztery podstawowe okresy i odcisnęły one w widoczny sposób na wyglądzie azjatyckich miast. Te okresy to okres buddyjski, okres hinduistyczny, okres muzułmański oraz okres zachodni. Wszystkie obiekty architektoniczne w tym rejonie świata miały przede wszystkim funkcję religijną, a architektura świecka rozwinęła się dopiero pod wpływem pałacowej architektury muzułmańskiej. Najwcześniej rozwinął się styl buddyjski w którym dominowały stupy i świątynie. Następnym okresem który się wyłonił był okres hinduistyczny w którym również dominowała architektura sakralna i w dalszym ciągu najwięcej budowanych było świątyni. Potem nastąpił okres muzułmański w którym muzułmanie zaczęli budowę meczetów, jak również pałaców, mauzoleów oraz monumentalnych bram i fortów. Natomiast wraz z przybyciem do Azji południowej Brytyjczyków nastąpił rozkwit okresu zachodniego, który rozwija się do dnia dzisiejszego.
